.png)
Dromen zijn fantastisch. Huh?
Dat klinkt tegenstrijdig. En dat is het ook! Zoals alles in het leven, heeft het verhaal twee kanten. Aan de ene kant hebben we die schitterende fantasiewereld, waarin we de kapitein zijn van ons eigen droomschip. Stel je voor, je drijft op een oceaan van mogelijkheden, met je verlangens als navigatie. Dromen zijn als een innerlijk kompas, wijzend naar nieuwe horizonnen en onbekende bestemmingen. Ze kunnen ons betekenis en richting geven en zijn dan een krachtige brandstof om dromen uit te laten komen.
En raad eens? Ik ben net zo'n grote dromer als jij! Geef me een zonnige dag en een rustig stuk water, en ik drijf weg op de golven van mijn verbeelding. Het is als het hebben van een privé bioscoop in mijn hoofd, waarin ik mijn dromen tot leven zie komen. Ik kan er gewoon geen genoeg van krijgen!
Ik geniet ervan om mezelf te verliezen in de uitgestrekte oceaan van mijn gedachten. En wat nog beter is, vaak worden die dromen werkelijkheid, als ik mijn innerlijke kracht aanspreek om ze in het echte leven te manifesteren.
Maar...
Yep, er is een maar…. 😊
In mijn reis van werknemer naar ondernemer en het vormgeven van mijn eigen bedrijf, ben ik in een aantal valkuilen gestapt, die ik met je wil delen als het gaat over dromen.
Als... dan... De illusie van toekomstig geluk
Laten we even een reality check doen. Herinner je je die momenten dat je jezelf betrapt op het "Als... dan..." denken?
"Als ik die felbegeerde promotie krijg, dan ben ik eindelijk gelukkig."
"Als ik een extra-nieuwe supersonische blender heb, dan kan ik echt genieten van mijn smoothies."
Of misschien: "Als ik die nieuwe auto kan kopen, dan zal ik tevreden zijn."
En wat gebeurt er dan? We raken verstrikt in een lus van onverzadigbaar verlangen, als een kat die achter zijn eigen staart aanrent. We willen steeds meer, groter en beter, en het lijkt nooit genoeg te zijn.
Het is alsof we onszelf wijsmaken dat geluk een soort beloning is die aan het einde van een lange, kronkelende weg ligt. Maar hier is de grap: elke keer dat we die "beloning" bereiken, merken we dat ons verlangen naar meer niet is voldaan. Als een ontembare draak blijft het hunkeren naar nog grotere schatten ons achtervolgen, waardoor we nooit echt die ultieme vervulling vinden.
Het gevaar van dit scenario is dat we ons geluk aan externe omstandigheden en materialistische doelen verbinden, in de overtuiging dat ze ons een gevoel van voldoening en tevredenheid geven. Echter, dit is (vaak) een illusie.
Telkens wanneer we een nieuw doel bereiken, verleggen we simpelweg de lat verder en streven we naar meer, groter en beter. Dit continue verlangen naar meer leidt vaak tot een cyclus van ontevredenheid en stress.
En oh, de mensen die ik coach, die hebben dit ook allemaal meegemaakt. Ze hebben zoveel doelen behaald dat ze hun trofeeën als boekensteunen gebruiken. Maar het geeft geen voldoening. Het voelt leeg. En die leegte wordt weer gevuld met de volgende… als...dan…
En in die cyclus van onverzadigbaar verlangen verliezen ze de connectie met het heden, met het pure plezier van het moment.
En dit is wat ik zelf ook weer heb ervaren.
Als ik ondernemer ben, dan…
Als ik een opleiding heb gevolgd, dan…
Als ik retraites organiseer, dan…
Het verschil tussen willen en moeten
Een belangrijk onderscheid is het verschil tussen 'willen' en 'moeten'. Vaak verwarren we deze twee begrippen en laten we externe verwachtingen onze innerlijke verlangens bepalen. Denk aan de topsporters die zichzelf tot het uiterste drijven om nummer één te worden, niet omdat het hun innerlijk geluk brengt, maar om zichzelf te bewijzen aan anderen. Het behalen van successen geeft ons ook identiteit. Het is belangrijk om te onderscheiden of onze doelen en dromen voortkomen uit onze eigen innerlijke motivatie en verlangens, of dat we simpelweg proberen te voldoen aan verwachtingen van buitenaf.
Vaak laten we ons leiden door externe druk, door wat anderen van ons verwachten en verliezen we het ware verlangen dat diep in ons brandt uit het oog.
Voor mij waren ondernemer worden en retraites organiseren echt een willen. Maar wat er ook gebeurde, is dat er ook een ander stemmetje in mij werd aangewakkerd, die wilde presteren en aan de buitenwereld wilde laten zien dat ik wel succesvol was als ondernemer. En zo veranderde mijn willen als snel in moeten. Met alle druk die ik mezelf hierbij oplegde.
Het gevaar van tunnelvisie
En terwijl we ons richten op die dromen, laten we niet vergeten om onze blik te verbreden. We willen niet zo vastzitten aan onze doelen dat we de mooie verrassingen langs de weg missen. Dat ene grappige gesprek in de rij bij de supermarkt, of die onverwachte knuffel van een vriend, dat zijn de smakelijke kers op de taart van ons avontuur.
Ik merk dat als ik gefocust ben, ik ook vaak in mijn hoofd zit. Heel veel ratio. Alles wijkt dan voor het doel. Ik weet dat ik dan echt de dingen om me heen niet zie. Terwijl ik juist wil genieten van de dingen die er NU zijn. Dat zijn vaak de kleine dingen, die ik dan over het hoofd zie.
Lummelen
Dromen zijn dus fantastisch. Laten we meer bewust zijn van onze dromen, van onze diepste verlangens. Daar aandacht aan geven. Het geeft je richting.
En wees je ervan bewust of het echt een diep intern verlangen is of iets wat van buitenaf komt, of dat het een “als… dan…” valkuil is.
En als je die droom helder hebt, laat het dan ook weer los.
Zodat we vooral kunnen genieten van de reis, want uiteindelijk is het de reis die ons de kostbaarste schatten brengt: de kleine momenten van geluk, de lessen die we onderweg leren en de verbindingen die we maken.
En als we dat allemaal hebben gedaan, laten we dan even de tijd nemen om te lummelen - gewoon even lekker niets doen en genieten van het moment, simpelweg zijn.
Dan ga ik ook veel meer uit mijn hoofd en in mijn hart. De stemmetjes die zeggen dat ik dingen moet, worden zachter. Dan wordt het veel helderder wat IK echt wil.
En weet je wat? Het volgende doel kan wel even wachten!
Ik pak mijn sub en geniet van het dobberen op het water, zonder dat ik bang ben dat ik het niet goed doe, of niet genoeg heb.
Of laten we eerst genieten van een ijsje zonder te tellen hoeveel calorieën we verbranden met elke hap.
Of....
Wat wordt jouw volgende lummel moment?